بررسی ایمونوهیستوشیمیایی بیان MIB-1 در فولیکول دندانی و کیست دنتی ژروس

مقدمه:با توجـه به قابلیت ایجاد تغییـرات نئوپلاستیک و قدرت تکثیر  بیشتر و عود بالاتر بعد از برداشت  کیست دنتی ژروس نسبت به فولیکول دندانی هدف از این مطالعه، بررسی ایمونوهیستوشیمیایی بیان MIB-1در فولیـکول دنـدانی و کیـست دنتـی ژروس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی برش های تهیه شده از بلوک های پارافینه 12 مورد کیست دنتی ژروس و 12 مورد فولیکولدندانی با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی MIB-1 رنگ آمیزی شد. برای هر لام بر اساس درجه بندی Hscore، درجه ای از شدت رنگ پذیری سلول های اپی‏تلیالی و درصد سلول های اپی‏تلیالی رنگ گرفته در نظر گرفته شد. سپس مجموع این دو به عنوان Score نهایی بیان شد. نتایج با استفاده از آزمون Mann-Whitney، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  یافته ها:بیان MIB-1 در کیست دنتی ژروس بیشتر از فولیکول دندانی بود (001/0>P). این اختلاف در ارتباط با درصد سلول های اپی‏تلیالی رنگ گرفته با MIB-1  معنی دار به دست آمد (001/0=P) و میزان آن در کیست دنتی ژروس بیشتر از فولیکول دندانی بود. نتیجه گیری: بیان MIB-1 در کیست دنتی ژروس بیشتر از فولیکول دندانی بود که به نظر می رسد این تفاوت را بتوان به قابلیت ایجاد تغییرات نئوپلاستیک و قدرت تکثیر بیشتر در جدار کیست دنتی ژروس و رفتار بالینی متفاوت آن نسبت به فولیکول دندانی نسبت داد.